نوشته شده توسط : علی صیفوری

شرایط استفاده از علوم خاص روحانی

1 ــ فرد عمل کننده می بایست به نتیجه عمل اعتقاد تام داشته باشد .

2 ــ برای اینکه دعا موثر باشد باید مستدام باشد .

3 ــ دعا باید در خفا و خلوت و تنهایی باشد .

4 ــ شرط اجابت دعا این است که فرد صاحب تقوا و پرهیزکار باشد به اعمال حرام و نهی شده نپرداخته باشد .

5 ــ از ارواح روحانی در کار های خیر که مورد تایید پروردگار است استفاده کنید .

6 ــ از ارواح روحانی برای کار های مهم استفاده کنید نه کار های حقیر و جزئی .

7 ــ از علم خواص در امور دنیوی و نفسانی استفاده نکنید .

8 ــ موقع اشتغال یا تمرکز و توجه به موضوع اصلی عمل کنید .

9 ــ دعا ها را به تنهایی قرائت کن .

10 ــ دعا ها را بیاموزید که از حفظ بخوانید در ابن صورت حضور قلب بیشتری خواهید داشت .

11 ــ موقع عمل به علم خواص ابتدا می بایست با اساتید صاحب کرامات و اولیا صاحب نام مشورت نمود و خودسرانه به این عمل اقدام نکرد چه ممکن است نتایج عکس دهد .

12 ــ هر عمل را در ساعت خاص آن انجام دهید که بیان شده نه در غیر آن ساعات .

13 ــ با معده خالی به این اعمال دست بزنید .

14 ــ در موقع عمل روحانی از تماس با مواد و خوراکی و پوشاک و بو و عطر حیوانی پرهیز کنید .

15 ــ پردازنده به این عمل می بایست مطلقا از خوردن سیر و پیاز خودداری کند .

16 ــ برای بعضی طلسمات و تعویذات جنس فلز مثل مس و روی و قلع و چوب انار و ... قید شده که در غیر آن جنس ها عمل نتیجه ندهد .

17 ــ برای هر عمل بخور خاصی وجود دارد که باید رعایت شود که ذیلا به آن ها اشاره می کنیم :

· بخور های ساعت زحل : برای اعمال خیر سقز ــ چوب عدد و اعمال شر خانطیط و موی گربه سیاه .

· بخور ساعت مشتری : برای اعمال خیر چوب عدد ، پوست عنبر و اعمال شر ناخن اسب و الاغ .

· بخور ساعت مریخ : برای اعمال خیر گل سنجد ــ اسپند ــ سقز و اعمال شر افیون و کندر .

· بخور ساعت شمس : برای اعمال خیر کافور و مشک و عنبر و اعمال شر پوست سیر و پوست پیاز .

· بخور ساعت زهره : برای اعمال خیر چوب عود و جاوی و اسپند و برای اعمال شر صمغ عربی .

· بخور ساعت عطارد : برای اعمال خیر صمغ سفید ، سقز ، مریمی و برای اعمال شر صمغ عربی و موی سگ و گربه سیاه .

· بخور ساعت قمر : برای اعمال خیر ناخن ، صمغ سفید ، سقز و برای اعمال شر صمغ عربی .

18 ــ فرد عمل کننده می بایست تمیزی را در محل و لباس و بدن و قلم و مرکب رعایت بکند .

19 ــ موقع نوشتن ادعیه چهار زانو رو به قبله بشیند .

20 ــ اوفاق را صحیح و دقیق رسم کند .

21 ــ عمل کننده می بایست اقسام مربوطه به عمل را در ابتدا و انتها ادعیه و تعویذات بنویسد .

22 ــ ارقام و نوشته ها با قلم هندی تحریر شود مجرب تر است .

23 ــ نوشته ها به خط زیبا و جمیل نوشته شود .

24 ــ قبل از شروع هر عمل بر پیامبر عظیم الشان صلوات بفرستد .

25 ــ قبل از انجام هر عمل استغفار کند آیا اقدام به این عمل مفید است یا خیر اگر استغفار درست بود عمل کند .

26 ــ ادعیه نمی بایست در روز های نحس نوشته شود . روز های سه و پنج و سیزده و شانزده و هفده و بیست و چهار و بیست و پنج روز های نحس ماه قمری است .

27 ــ اعمال خیر را در روزهای یک تا چهارده ماه قمری و اعمال شر را در روزهای چهارده الی بیست و هشت ماه قمر انجام دهد .

28 ــ تمام دعا ها با مرکب (( مشک و زعفران و عنبر )) همراه با آب باران نوشته شود.

29 ــ هرگز این علم را به نا اهل و جاهل نیاموز .

30 ــ همیشه یقین داشته باش که این علم بسیار مهم و موثر بوده و خواهد بود پس باید قدر آن را دانست .

شرایط دعا نویس

به دوستداران این فن شرایطی است که باید این شرایط را مد نظر قرار بدهند و در غیر این صورت کارکردن و نوشتن ادعیه بی نتیجه و بی تأثیر می باشد.

در دعانویسی با استفاده از آیات قرآن و یا طلاسم که بعضی از آنها عددی و بعضی حروفی و بعضی اشکال می باشند که هر سه معانی اسماء حسنی خداوند متعال است که به زبانها و ادیان مختلف نوشته شده اند و دعا نویس با استفاده از آنها از روحانیت (ملائکه) این اسماء یا آیات استمداد می طلبد که کارش را تمام کند.

بعضی از طلاسم به حروف سریانی یا زبان های دیگر نوشته که با هر نوعی که باشد اسماء خداوند است . لذا دعا نویس باید حاوی این شرایط باشد تا بتواند از دعا نوشتن خویش نتیجه بگیرد و چنانچه دعایی را نوشته و روحانیت جواب نداده اند ضعف از دعا نویس است که در یک جایی ضعف دارد.(1)

اهمّ شرایط دعانویس

(1) راستگویی ظاهری و باطنی.

(2) کسب معیشت حلال.

(3) نصیحت کننده و راهنمایی مومنین باشد.

(4) اجتناب از کارهاو اعمال حرام طبق موازین قرآن وپیامبر(ص).

(5) عمل کردن بر طبق موازین قران و سنت پیامبر و اهل بیت .

(6) ظاهر و باطنش پاک باشد.

(7) لباسش پاک و تمیز و خوش بو باشد.

(8) کم خوری و کم خوابی موجب وصال به هدف می شود.

(9) خداپرست باشد و برای خداوند شریکی قائل نشود.

(10) احکام دین مبین اسلام را به نحو احسن اداء نماید.

(11) در عبادتش خالص باشد.

(12) کتمان راز کند و از ملوک با احترام خطاب نماید .

(13) اگر کارهایش جواب ندادند بر آنها قسم نخواند (شاید خواست خدا باعث تاخیر است).

(14) متقی باشد و حد وسط و اعتدال را رعایت نماید.

(15) باید احکام شرعیه ی دین مبین اسلام را بداند تا براحتی بتواند جوابگوی جن های متمرد باشد و اگر این علم را آموخته بمنزله ی پادشاهی کردن بر مردم است.

(16) بر او واجب است حرمت کتاب خدا را رعایت کند و همچنین نام های خداوند ،نباید آیاتی را بنویسد و در جاهای نامناسب قرار دهد.

(17) موقع نوشتن روبه قبله بنشیند و در جاهای پاک جلوس کند.

(18) باید مواظب باشد که در جایی که باشد زن حائضه و بچه ی کوچک و سگ و صورت حیوان نباشد.

(19) نفس خود را از پلیدیها منزه نماید.

(20) خود را خوار و کوچک نشمارد.

(21) در همه احوال رعایت ادب کند.

(22) به زبان عربی آشنایی کامل داشته باشد و ادعیه ها را به زبان عربی بخواند و معنی آنها را بداند.

(23) باید بداند که هیچ جا از جن ها خالی نیست و ساکنان هر یک اجازه نمی دهند که دیگران  در جایشان وارد شوند ،مگر اینکه ساکنان محل را از محل با دعای (اصراف عمار) که قبلاً گقته شد خارج کنیم و بعد از اتمام هر عملی آنها را به عودت دعوت می نماییم.

(24) از خوردن گوشت هر حیوان اجتناب ورزید.

(25) عدم شرکت مجالس .

(26) عدم رفتن به بازارها .

(27) ترک شهوات نفسانی.

(28) کمتر حرف زدن.

(29) صبور باشد.

(30) عدم همنشینی با سفیهان.

(31) کمتر با نزدیکان رفت و آمد داشته باشد در حد نیاز عاطفی.

(32) اظهار طاعت و بندگی.

(33) روزه و محافظت از آن.

(34) الریاضه(در اوقات فراغت تلاوت قرآن و ذکر و ورد خواندن)

(35) دانستن رصد فلکی(ساعات خوب از نحس ،و جهت رجال الغیب که مانع دعاء می شوند ،ومایحتاج بخورات هر دعاء در روزهای هفته)

(36) جنب نماندن و همان لحظه غسل کردن.

(37) دوری از هر نجاست ظاهری و باطنی.

(38) اطلاع کامل از روحانیت وملوک الایام والدعاء.(1)

(39) نترس باشد و بتواند در خلوت کار کند.

(40) نداری را تحمل کند.

(41) به کارش اطمینان و اعتماد داشته باشد.

(42) مهربان و خوش خلق باشد.

(43) طمعکار نباشد.

(44) از مهمان جن و انس خود مهمان نوازی کند.

(45) به کسی زور نگوید.

(46) نیتش با خدا باشد .

(47) به حرف هر کسی گوش ندهد.

(48) برای نابودی کسی دعاء نکند و ننویسد آن جزایش با خداست.

(49) نوشتن برای کارهای خیر ثواب دارد ،در کارهای خیر بی تابی نکند.

(50) بداند آخرتی در پیش است مثل یک قاضی و حاکم قضاوت نماید . (2)
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــ

(1) منبع اصول الحکمه،ص93

(2) بعضی از شرایط نگفته که تاثیردر دعا دارد،پژوهنده و محقق

 

منبع اصول الحکمه، ص7تا12 (با تلخیص)



:: بازدید از این مطلب : 857
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 25 اسفند 1392 | نظرات ()